ruhun önsözü.beni sadece düşlerde okşa gerçeklik belki ayrılık yazar kim bilir ruhsal imgeler çalkantılı rüyalar geceye boynuz takıyor eğer çıkıp gidesin varsa tüm kapıları kapa ardına kadar üşümek yakışırda bu aralar meşkulüm imkansız bir aşk/la caddeler çamurlu şehrin paslı buğusu yıkıyor vücudu yalnız terim kalsın elimde buharını demlerim sabahın eşref saatinde kaç kez şikayetler dile geldi arzuhal sayfamda okumak bakmak şöyle dursun yakınına ilişmedi kaçtın sinsi bir kaçak gibi asayiş sirenler çalsa da kulağın tıkandı unut dedin son gidişin önsözünde inan cahil hislerim sarmalıyor üryanlığı affına sığındır beni sevgili toyum büyümek eğer buysa doğuş silsin benliği kırk yıllık hatrın umuduna sığındım körfezi kırık bir liman gibi dalgakıran öksüz martılar çığlık çığlığa şarhoş ve ilk defa şarabın tonu mavi... lamour |
imkânsız aşkların ve şu hayat denen ucubenin ellerinde
....
umut bitmesin ama
ne güzeldi Lamour...