ihanetin süngersi dokusuiçim götürmüyor ihanetin süngersi vurgularını mübalağa değil yaşamın sürrealist gerçekliği yok şimdi gitmek varda dönmeye korkuyorum dönüş gururu ezerse ya ezbere geçerse kurulmuş bir saat gibi o zaman ben benim cellatım olur gömülür öğlen ezanıyla adetindir aslında başucu mektupları son namen iliğimi ipe çekmişti dedin ki al eline yağdan urganı öl eğer can kalırsa sıfırdan başla çocuksu düşlerim sobelendi gümüş sevgili adın misali soğuksun zatureye bulaştı aşk siyahi bir komada ne olurdu belli etmeseydin vedanı her kapı çalışında koşsaydım ümidin neşesiyle avcum terlese alnım ak rengine kazınsa ama sen kısa ve öz seçtin nihavent selamı hanem boş köpeğim bile aç alıştı emrine bir kere koynum öksüzlüğü oynuyor yağmurun ince buzu var sanki üstümde sadece cemal süreyya ısıtıyor yalnız sesiyle peki uçurum kapancak mı? onu söyle yalnız dilin jilet rolünü kuşanmasın sakın kesikleri dikiş tutmuyor çünkü kadınım ruh bir başka acıyor... lamour |
belli etmeseydin vedanı
her kapı çalışında koşsaydım ümidin neşesiyle
avcum terlese
alnım ak rengine kazınsa
ama sen
kısa ve öz seçtin nihavent selamı
Yüreginize saglik degerli Kalem saygilarimla...