6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1436
Okunma
Ölümdü, çekerdi yalnızca,karaydı…
Ve sen gülerdin, ‘ben hep burdayım’ derdin.
Gülerdin, şebektin belki de fotograflara yansırdın
Gülerdin, şakaydı hayatın ve biraz da acı?
Yoktu kaşların, saçların ve gözlerin, yalnızca gülümseyen dudakların…
Yalnızdın? Yalnız mıydın? Değildin ya, ben vardım?
Soldun, önce beyazdın, sonra morardın.
Kanlar aktı, önce ağzından, sonra burnundan.
Ve durdurdun filmi, karelerin tükendi.
Montaj yarım kaldı, hiç yardımcı olmadın, olamadın…
Yıkandın, bir tahta kutuya koydular seni, üstüne büyülü toz serptiler:toprak
Karardın, üstünde yeşeren çiçekler oldun ve belki mermer taşında yazan birkaç dize…
Üstüne büyülü toz serptiler:toprak
Ölümdü…
Çekerdi yalnızca, karaydı…
Ve sen gülerdin, ‘ben hep buradayım!’ derdin…
Cevap Yaz