Uzayda, toz gibiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın şimdi adını unuttum, bir sanatçı vardı, şuur altı şuuru ararken kaybolmuştu uzayda, toz gibi.
Umudunu aya terketmişti gözleri Yağmuru arıyordu el yordamı Zifir bulutlar geliyordu eline Dudaklarında o korku "saçımı tutar mı gece?" Umudunu aya terketmişti Gidiyordu Eteklerinden geliyordu gece adamın Topuklarıyla sürüyordu kadın "canımı yakar mı güneş?" Yakar Umudunu aya terketmişti gözleri Hayatını sayıyordu el yordamı Bir parmak eksik kalıyor hep O adam var gözlerinde Toprak geliyordu ardından adamın Tohum ağlıyordu kadın "yüzüme bakar mı gece?" Umudunu aya terketmişti gözleri Boncuk boncuk yağıyordu güneş İzliyordu el yordamı Duruyordu Uzayda, toz gibi. |