İLENÇLİ NİNNİ
Borges’in hülyalı masalını
anımsadım, Ege’de bir sabah: Ben de Paracelsus gibi gülü küle dönüştüren ateşe yakarıp külü güle getirmek için arı, dayanılmaz bir çileye yatabilirdim: Dönesin diye ey kırılgan tay, kırıp belleğimde demir atan görüntüyü: Bir çift umarsız bacak silinsin gitsin gözümün dibinden, silinsin kömür gibi yüzün ve babanın deli gözleri, boğulsun seni alan acımasız deniz. |