niye kırmızı atar yüreğim
ellerini uzatınca bana
her gece yıldız düşen
sevda külleriyle oluşmuş
bu aşk bataklığına
niye düşerim sevdam
sen gözlerime değince

sen uluorta yalnızlığımda
sineme mevsim çiçeklerini
yüreğime aşkın repliğini
emsalsiz bir esinle güneşleri
bu büyük atlasta herhangi biriyim işte
niye düşürdün içime üşüten güneşlerini

birlikte destelerken ruhta yakarışı
içimde onlarca geçit leylaklı bir deniz
ey aşk neden zamansız gelirsiniz
müebbedim bitmeden kelepçelersiniz
bu sunaklarda kaybetmedim mi anahtarlarımı
bu ırmaklara savurmadım mı küllerimi

bir çiçeğin erguvan tınısı şimdi sazımda
aşk küllüğümde onlarca izmarit ve sevda
onulmaz bir kabartı düşler ektiğim tarlamda
çılgın bir orkide yol alıyor günlerdir sularımda
dudak arayan elleriyle okşuyor göğsümü rüyalarda
kimi de gözyaşı akıtıyor yeşili kalmayan dağlarıma

gözleri gökçül bir tenin emsalsiz barınaklarında
kalemimi de astım aşkın üşüten söğüt dallarına
gecelere balonlar saldım yıldızlar gülüşsün diye
biliyorsun ben seni yüreğin büyüsün diye sevdim
seni sevmek ölümsüzlükse eğer hiç ölmeyeceğim
adını da /sus/ku koydum sustukça büyüyeceğim

Selahattin Yetgin