yüreğin girdaplarında buz yüklü yaşlar akıtırken ne çok eskidik farkında olmadan eskitirken eksildik kendimize
ahh! şimdi her yer heyula dönüp dolaşıp gideceğimiz martı sabahlı aydınlık kıyılarımız da yok ne çok yalnızız ne çok yalnız kaldık umutlarımız kan revan kelepir düşlerde ışıksız g özler heryanımız gri siyah
yüreğin bahar bekleyen kapıları şubat ayazında çıkamadık karanlıklardan ne çok değiştik biz demekten ne zaman vazgeçilip sen-ben olundu
yüzler mütebessim değil şimdi hangi hesap kitap öğretti bunca onarılmayan kin nefret güvensizliği hangisi
biz küçükken pencerelerimize kuşlar konardı biz büyüdük kaç bahardır pencerelere kuşlar(da) konmuyor artık...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
NOSTALJİ... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
NOSTALJİ... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hep onarsın yaralarımı diye şiir yazdım şiir okudum diz boyu masallar üstünde kırıldı çocukluğum bir dilek tuttum gerçek oldu sonra dileğimin başka bir çocuğu yaralayacağını anladım ya geç olmuştu ya olmamıştı hiç bilemedim vazgeçtim artık dilek tutmaktan.. süte kan bulaştıranlar kadar kirli miyim bende?..
kabuk bağlamasına izin vermedikçe yaşıyorum galiba ve buna ne kadar yaşamak denilirse...
"ahh! şimdi her yer heyula dönüp dolaşıp gideceğimiz martı sabahlı aydınlık kıyılarımız da yok ne çok yalnızız ne çok yalnız kaldık umutlarımız kan revan kelepir düşlerde ışıksız g özler heryanımız gri siyah,,
...
Sesinizden dinlemek mutmain etti... Bence seslendirmeleriniz devam etmeli... Duygu ve hüzün iç içe satırlarda... Şiirden yana hiç boş dönmediğim bir sayfa bu sayfa...
Teşekkürler titiz çalışmaya, emeğe...
Sevgiler, hütmetler...
================================================ e d i b / a h m e t
çoçukluğumu ve gençliğimi sardı gözlerim gerisinden yeniden gözlerimin önüne bu şiir .. umuda dair uçurmalarımdan pembe ve mavi olanı bende pencerelerimden salmıştım gökyüzüne ...uzak diyarlardaki akasya agaçlarının tepesine mi takılıp kaldılar ne... bahçemdeki akasya ağaçlarından..neden geri dönemediler ki
>Üstadem dikkatimdenmi kaçmış bunu sizin okuduğunuz kalemde başarılı olduğunuz aşikardır ama bu kaleme birde ses eklenmişki inanın vuruldum bu şiire teşekkürleeeer
televizyonsuz zamanların çocukları değildik. zaten her şey o zamanları yaşayanların yavaş yavaş azalması ve aramızdan ayrılmasıyla başladı. sonrası popüler kültür...
kapılarımızı kilitlemeden otururduk evlerimizde sonra kapılar yetmedi kendimize de kilit üstüne kilitler koyduk.
sevgili sera, şiir bana özlediğimi hem de çok özlediğimi hissettirdi.
seslendirme de gayet keyifli olmuş. kadınlardan erkek sesine yakın sesler duymaktan nefret ettiğim için genellikle sevmem kadınlar tarafından seslendirilen şiirleri. ama senin sesinin kadifeliği bana iyi ki dinlemişim dedirtti.
mavi gözleri dağılmış,yanaklarından akarsu gibi yaşlar akıyordu. son bir kelime ağzından çıkacaktı.dudakları kıpırdayamadı. sanki lal olmuştu.bütün sözcükleri unutuvermişti.. gözlerini kırpıştırdı son vagona öylece bakakaldı. ''uzun bir iç çekişle nefes aldı,tıkanacaktı sanki, daldı gitti bazalt taşlı sokakların kadim öykülerine...''' o öykülerde hep çocuktuk,her birimizin ayrı düşleri vardı..
şu güzel şiiri dinleyince dalıp dalıp gttim,kadim söylencelere ve çocuk masalarımıza... yüreğine sağlık sevgili şair..sevgi ile kal...
ahh! şimdi her yer heyula dönüp dolaşıp gideceğimiz martı sabahlı aydınlık kıyılarımız da yok ne çok yalnızız ne çok yalnız kaldık umutlarımız kan revan kelepir düşlerde ışıksız g özler heryanımız gri siyah
çokca güzideydi. haz alarak okudum. özgün ve tad vericiydi. tebriklerimle.
bu şiir çok güzel fakat hep söylediğim bir şey vardır ve bu şiirde kendisini bir kere daha göstermiştir. bir şiiri onu yazan kadar hissetmek na mümkündür zira yazan daima bir başka okur en güzel yorumcu dahi yazan kadar duyarak okuyamaz şiiri. misal necip fazıl şiirlerini çok kişiden dinlersiniz lakin necip fazılın kendi sesinden aldığınız lezzeti bir başkasından alamazsınız. yorum şiirin önüne geçmiş sera fon seçimi de son derece doğru bir seçim kaç defa dinledim bilmiyorum fevkalade güzel selam ve dua ile
Bir iki cümle yazsam eskilere , kendi özlemlerime dair... Ne bileyim çocukken altıma kaçırdığım zamanlarda yüreğimin atışındaki masumiyetle karışık o korkudan tutun da hayallerime dek ne yazarsam yazayım iki cümle az olacak bu şiire. İki teşekkür de az bu şiire...İki tad da az. Bal damlatan petek petek dizeler... İki göz az, iki çekirdek gibi. Hislerin en derin çekirdeklerine dek inmiş Sevgili Sera. Ne güzel etmiş. Kutlarım, çokça saygım ve sevgimle.
Her şiir ayrılık, hüzün, sevda ve özlem, gözyaşıdır, içimizdeki fırtınları dizelerin kanatlarına yükleyip ala bildiğince ağlatıp, çağlayana dönüştürürüz, duygular sel olup şiirin döşüne düşer, feryat olur dillere bazende bir türkü, bir yürek yangınıdır, ağıt ve sevgiliye çağrı olur, hüzünlü ve sancılı bir yürek sesi olsada çokça şiirdi, ne çok büyümeyen yönlerimiz var, yalnızlığın içine saklanan, kutlarım can arkadaşım kaleminiz daim olsun, ayrılık, yalnızlıklar ve acılar hepsi şiirlerde kalsın...
Hani Şair (Turgut Uyar) diyor ya ''Düşünüyorum da biz, Büyüyerek çocukluk etmişiz... diye tam da öyle Ah Çocukça düşler kurduğum vakitler nereye gitse ayaklarım beynim de düşlerim de kalkar giderdi peşinden... Peki ne vakit bırakır oldum düşlerimi farklı mekânlarda ben?Çocukken çocukça düşlerimle mutluyken Şimdi neden düş bile kuramaz oldum ki ben? sorguladım durdum şiirinle sera tebrik ederim yüreğine sağlık bu arada sesin de daha bir anlam katmış dinlendirici bir ses tonu sevgiler
Sizin gibi; Seslendirmenin-yorumlamanın hakkını vererek yapan kadife sesten; nacizane yapılmaya çalışılan deneme(ler)in beğenilmesi ziyadesiyle bahtiyar edip, tarafımı yüreklendirdi...
Ben büyümeyi hiç istemedim,çaresizdim ben hep o konuda...büyümedim diyen çığlıklarımı hiç kimseye duyuramadım.Duygulandım şiirinizi dinlerken çok güzeldi.saygılar.
Hayat bu işte, zamanda yol alırken sayamayacak kadan etken duygularımızı matlaştırdı. yaşantımıza müdahale etti ve bizi sürükledi götürdü işte... Şiiri ve seslendirmeyi çok beğendim.. Saygılarımla...
*ahh! şimdi her yer heyula dönüp dolaşıp gideceğimiz martı sabahlı aydınlık kıyılarımız da yok ne çok yalnızız ne çok yalnız kaldık umutlarımız kan revan kelepir düşlerde ışıksız g özler heryanımız gri siyah*
değerli öğretmenim..
şiir, yorum.. ağladım, ağladım helal olsun gözyaşım ben biliyordum böylesi güzel şiirler yazan bir yüreğin bu kadar zarif, duygulu sesi olduğunu..
evet ağladım Sevgili Öğretmenim binlerce kez helal olsun gözyaşım, severek, özleyerek eskileri..ağladım..Ve bu hisleri veren şiiriniz ve sesinizdir.Hani sarılırsınız ya çocukluğunuza öyle oldum işte kendi çocukluğuma koştum..
Doğrusu; Seslendirmenin-yorumlamanın hakkını vererek yapan onca insan varken benim deneme adına yapmaya çalıştığım hatta tereddütle astığım seslendirmenin tarafınızca beğenilmesi ziyadesiyle bahtiyar ettiği gibi yüreklendirdi de tarafımı ve inanın mahçup oldum bunca güzel sözünüz karşısında bilemedim ne diyeceğimi...
İçtenlikle can-ı gönülden çok teşekkür ederim. Hayat denilenin g-özünüzü hiç ağlatmaması dileklerimle...
Sizin gibi; Seslendirmenin-yorumlamanın hakkını vererek yapan tarafınızdan; nacizane yapılmaya çalışılan denemenin beğenilmesi ziyadesiyle bahtiyar edip yüreklendirdi tarafımı.
Şarkıda diyordu ya; Biz büyüdük, ve kirlendi dünya. Büyüdük, ve dünyanın küf kokan menfaatlerine yenildik, galiba. Yürekler bu yüzden daha buz tutuyor, her bir seven eksildiğinde. Herkesin yaşamından, geriye baktığında gördüğü bir şiirdi. Kutlarım yüreğinizi. Saygılarımla
Sevgili Sera; hakikaten muazzam bir sürpriz oldu şiirine girdiğimde o saf yalın yapmacıksız ve insanı okşar gibi sesi duymak. kimdir diye bir göz attım o da ne! ne kadar hoş dingin bir ses ve ne yakışmış şiirin usul tayfına...
yüzler! mütebessim değil şimdi hangi hesap kitap öğretti bunca onarılmayan kin nefret güvensizliği hangisi!
eline yüreğine sağlık değerli dost. sabaha ne iyi geldi şiir ne iyi . ve bence kendiniz seslendirin derim şiirlerinizi...
Hala akasyalarımız var, varda! Akasyalara bakacak koklayacak zamanımız hayatın koşuşturmaları arasında kayboluyor… Bir anlık kokusunu duyuyoruz o bir anıda kaybetmemek için savaşıyoruz nereye kadar..Beğeniyle okudum… ve hüzünlendim…. Selamlar...
Yaşamdır diyoruz,yaşamın sürecinde izlenilen ince yolun yorgunluklarında.Bir göz açıp kapanması kadar yakın ömrün.Ağlayacaklarınla,güleceklerinle,ahlarınla yinede yaşamdır diyoruz.Keyf saçıp geçmişi dertleriyle,çileleriyel,yaşadıklarıyla...Çocukluğunda oynadığın ebelik oynuna,okul çağında gelecekte iyi biri olman için defter,kalem koltuğun altında yıllarca can arkadaş edindiklerinle.Kızlar ayrı,erekler ayrı okul bahçelerinde ki gezinmelerin...İstikbale atılman ve siyası,ekonomiyle toplumsal girdileriyle gördüklerine tanık olarak,istemedikerinle tanışıp,her türlü kötülüklerden arındırılmış sosyal bir düşünce,aile hayatı ile edinlene yorgunlukları sevdiğinle paylaşarak,kimi zaman sevişerek,kimi zaman,munkaşalarla,kimi zaman gülüşlerle kimi zaman da cana candan oluşan can ortağınızla gülüp eğlenmeniz....Bir bakarsın gün bitecek ve akşam kızıllıkları oluşmak üzere...Bir ruyadır yaşadığınızı görerek uyanmak ve yaşam bitti dercesine...Sevgi ve saygılarımla...
şimdi büyüdük
ne çokta yorulduk