Benim Yolum
Benim Yolum
Öyle bir yol ki; “Deh” diyorum , Nereye istersem oraya gidiyor, mübarek. Herkes bir şeyler topluyor, Bazıları neden bu kadar hırslı? Milim milim ilerliyor, Yüküyle sürünüyor divane… Şaşırıyorum! Neden herkes geride? Oysa topladıkları şeylerin daha fazlası var ileride… Bir adım atsam, ne kadar? Başlangıçtan geldiğim yer kadar. Sakın aşk masallarına inanma! Saçmalıyorlar “Ruh ikizi” de yok kanma… Belki bir yoldaşa rastlarım ama Bir adım atınca geldiğim kadar uzağım ona. Sana kırgınım çılgın kız, Sensiz bu yol çekilmiyor yalnız. Ahmet Bektaş |