Olmak Duygusu
Suskun kalabiliyorsa sesimiz, çatlatırken çarptığı her şeyi.
Ve bir deniz dalgalarıyla boğmuyorsa, taşıdığı acıları hala yaşatıyorsa içindeki karanlığı... Ezilerek büyürken yaşatmayı erdem kabul edebiliyorsak… Ve ağlarken gülümseyebiliyorsak… Yorgunken kalabiliyorsak yıkılmadan… O umudu hep saklamışız demektir. Yürüyebiliyorsak düşe kalka ve düşmenin acısı zevk veriyorsa her koştuğumuzda. Kimse dokunamıyorsa gökyüzümüzün rengine. Çocuklar gibi şense yüreğimiz Kimse gerçeğimizi bozamamıştır demektir. |