KAR YAĞIYORDU ÜŞÜMÜŞTÜ KOLTUKTA
Her zaman oturduğu,
cam kenarı koltukta gözleri dalıyordu, Akşama varan gün , cama vuran kar taneleri hızla eriyordu, Elinde fincan kahve , yudumlarında hüznümü dağıtıyor du? Dudak büktüğü bir sayfa, masasında ah be yazası gelmiyor du... Yazmazsam ölürüm derken , şimdi kelimeleri ölesiye boğuluyordu Uyumak onun içinmiydi, huzursuz yürek kıpırtılarını mı durduruyordu, Perdeler yarı açık,alaca bir karanlık, akşamın loşluğuna tutunurken, Hele şükür sürekli karıştırdığı kristal çay bardağından, gözlerini sıyırıyordu... Şimdi gördüğü bir rüya, belli belirsiz tebessümü yaydı dudaklarına, Kuvvetli bir el yüreğini sıktı ,acıttı acıttı,sanki yarasına alkol serpti, Hırsızlık yapmıştıda, bilekleri bağlı sanki soğuk bir demiri hissetti , Üşümüştü koltukta, dalmıştı,kocası üzerini örterken ısınıp gülümsedi... binoş yine kayıp sayfalarım iştee şiir kıyısından akan küçücük yaşam ilee NE ÇOK SEVİYORSUN A CANIM ŞU KAÇAMAK UYKULARI AYAKLARINI ALTINA ALIP KOLTUK ARASINA SIKIŞMAYI.. |
kaçamak uykuların daha çok dizeler döktürecek gibi :) anlamli güzel satirlarini kutlarım
selam ile