sakın gitme...
sakın gitme
gözlerimin ev sahibi senli sevinci birde adınla delirmiş yüreğimi götürürsün ardında mahkum erdilir sensizliğe atılmış sessiz cığlıklarım illegal slogan sayılır da sürgün edilir evrenin kıyısına... sakın gitme... bir avuç sevinci saçmışken yüzüme birde göksu kıyısında oynaşan yakamozlara... sakın alma sevinç çığlıklarını dudaklarımın kıyısından o sımsıcak öpüşünü sakın söküpte alma kanatma... bir baştan bir başa yara kan revan kalır sol yanım gidişin kıymık kıymık olurda batar hep canıma canıma... kanar yüzümde sevinçler göz bebeklerime oturmuş senli gülüşler ağlar... gelişinle yeşeren düşlerim çölleşir deli deli akarken göksu kurur yakamozlar bir bir ölür... sakın gitme yer gök olur dağlar yıkılır üzerime üzerime yıldızlar cam kırığı olurda batar sen yarama hep kanar gök yer olurda düşerim sensizlik gayyasına yanarım yanar... sakın sakın gitme göz kapaklarıma damla damla güneşler dizilirde kör kalırım sakın gitme... Hasan ODABAŞI |