Kim Kimden Önce Ölürse Azize...
Karşılaşırız umuduyla geldim şehirlere
Sen bir yaşlı teyzenin pazar çantasını Ben bir hastanenin acilinde kimsesiz bir garibanı... Hep böyle böyle... Bilmezler birbirimize yürüdükçe yollarımızın nasıl ayrıldığını Bilmezler ellerimizi çektikçe şehirlerin ellerimize kapandığını. Kimin kapısını çalsak bizden önce o sordu sevdiklerinin adresini? Herkes köyüne dönecek parayı bizden istedi Borçlandık, sızlandık. Kimseyi yarı yolda koymadık! Amma velakin Azize Gözümüz kapalı bildiğimiz yolları değiştirmişler Bize yolları yeniden öğrenmek düştü Seni kaybederken ömrümün yarısı geçti Azize Seni bulmak içinse diğer yarısına kabulum... ... Biliyorum seni bulduğumda "Bitti" diyecekler! Ah Azize Her nefis her gün ölümü unutacaktır Ve o yüzden her nefis bir gün ölümü tadacaktır!!! ... Kim kimden önce ölürse Azize Geride kalan diğeri gelsin Kazsın mezarı... Bıraksınlar bizi son bir kez. Son bir kez sarılalım, Ne olur söyle onlara Azize Bari bu sefer bıraksınlar bizi... ... Bıraksınlar çünkü biz dünyanın en önemli olayı değiliz Biz kenarda sessiz iki serçeyiz. Biz yerin yedi derinliğinde iki karınca... Biz bilebildiğimiz kadarı ile dünyayı Anlayabildiğimiz kadarı ile sevdiklerimizi ve tahammül edebildiğimiz kadar kendimizi taşıdık Azize! ... Biz üzerine koca bir tarihin ve koca bir geleceğin devrildiği iki küçük masalız Biz çocuklara anlatılamayacak kadar iki basit masalız. Biz herkes kadar kendi yağında kavrulan Biz herkes kadar kendi hamuruyla yoğrulan yoldaşız... ... İşte Adana’da, Seyhan’da, Yüreğir’de; Sen yaşlı bir teyzenin pazar çantasını Ben bir hastanenin acilinde kimsesiz bir garibanı... Hep böyle böyle ayrıldı yollarımız Azize... ... Kim kimden önce ölürse Azize Geride kalan diğeri gelsin Kazsın mezarı... Sarılsın kurtların oynaştığı çürümüş bir bedene "Canım" desin "Canım bak geldim... Bak bu sefer geldim..." Ne olur söyle onlara Azize Bari bu sefer bıraksınlar bizi...! Kayıpkentli 06-01-2012 13:22 İstanbul-Adana... |