RÜZGAR
Esti Delikanlı gönlümde rüzgar,
Savurdu yurduma parelerimi... Fleğin çarkını çevirdi zaman, Fırtınaya döndü esen rüzgarlar. Gabardı denizde hırçın dalgalar, Toprak yasta sitemkar oldu Vatan. Olaylar büyüdü tarihler yazar... Nice tomurcuklar açmadan solar. Duman aldı kandil dağın başını, Uluyor kırlarda çakallar kurtlar. Silen ’i yok Annenin göz yaşını... Alevlendi Ateş kaynıyor kazan. Kırlarda gezinir yilanlar kuşlar, İnlerine yağmur yağar göl olur. Kurtlar kuşlar ölür düşleri kalir, Akan gözyaşlari birgün sel olur. Dil uzanır varlığına yurduna, Yönetim gaflet’te ağırır başlar. Bir fitnedir girdi Anayurduna, Karayele döndü esen Rüzgarlar. Halit Macit/14/01/2012 |