yokluğun
birazdan
ağaracak gün böl geç uzaklaş sevgilim üzülmekse niyetin ruhuma ulaş derim ki kıstım sözcüklerimi bolca akıttım seni mümkün kalıplaşacak önce ateş tutunma kır daralt sıyrıl ve dilimde yokluğun kulak kıvrımımda sesin sök kopart sav ancak arala kalemimi sin varlığınla dol çekinme bul çıkart gözlerin ellerin en çok özlediklerim |