MERVE ASEL ERGÜN
Milattan önce bilmem kaçıncı yüzyılda ekilmiş ilk umut filizi
Eskimiş bir duanın aminlerinde Renklerimizi değiş tokuş yapıyorduk belki tutar diye Virajlarda unutup gece ve gündüzü El sallıyorduk zamansız biten bir ömür seline Aşk sezondan düşmüş Sadakatsiz ilişkiler vitrinde modaydı şimdilerde El ne yaparsa haritasına onu çizenlere Limansız denizlerde kürek eskitmek düşerdi nacizane Evreni yörünge üzre akıtanın yolundan Riyaya dalanlar gitti bir tek kendi yoluna sapıtıp Gönül Aşk ile yanmayı unutur mu hiç? Ülküsünü bilmeyenden kendini bilmesi beklenir mi? Nihayet davasında aslolan aslını kaybetmemekti, gerisi sadece hiç... Gülşen Mavi |