AÇIN DOST MECLİSİNİN KAPISINIDokunmayın, bu akşam yerde miyim Çok yalın belki dilim, Gün pare pare avuçlarımda
Yıllardır evim bildim yar yüreğini Mazinin baharından esen bir serin bad-ı rüzgarım, En derin hislere tercüman olan Seyyan Hanım’ın tangosunda. Güneşin denize vuran parlak ışıltısı ve aynı zamanda karanlıkta denizin üstüne doğan ay ışığıyla, Dalgaların oynaştığı dansı seyreden gözleri dalgın bir çocuğum. Sevgisini ariyet kitap arasında kalan bir çiçekte arayan şair gibi özlem dolu, Bağrı yanık türkülerin ,yürekleri titreten şarkıların bir garip ezgisi gibi mahzun, Gönülleri birbirine yakınlaştıran dilde şeker tadındaki tatlı söz kadar katıksız ve içten bir şekilde, Kelime sanatının ustası olan dost meclisinin kapısını, tevazuyla aralayan bir meraklı gezgin gibi İçten sevgilerin ve candan dostlukların kalplerde bir ömür konuk duyguların bir arada bulunduğu bir muhayyel dünyadan geliyorum. .............................................................Fuat Tokdemir Aydınlığa yol bularak Ne kalem ne sayfa kalmış gece yalnız bir kadın, söylüyor türküsünü Bir ses duydum derinden
Değerli Edebiyat Defteri ailesi; Bu şiirle bir dost meclisi oluşturalım istedim ve şiiri başlattım.Siz değerli kalemlerin hayatın içinden geçerken içinize dokunan iz bırakan durakları olmuştur elbet.Şiire eşlik etmek isteyenler nereden geldiklerini belirterek katkıda bulunurlarsa beni son derece bahtiyar edecekler.Yazdıklarınızı şiire ilave olarak ekleyeceğim.Maksat ortak bir sohbet olsun.Selam ve sonsuz saygılarımla... |