Akkese obasında sevdiğim yayla kızı;
Ayrılalı bu elden hüzün doldu kucağım.
Melekler mi kıskandı o büyük sevdamızı?
Irak ettin kendini; bom boş kaldı kucağım.

Öylesine bir sevda; hiç ayrılmayız derdim.
Ölümüne severdim; seni ölüme verdim.
Ne senin gözün gibi bir çift ela göz gördüm,
Ne kucağından özge kucak bildi kucağım.

Seninle yaşadığım günler sanki düş gibi.
Bedenim yıllar önce seninle ölmüş gibi.
Garip gönlüm adeta bende değilmiş gibi.
Suya hasret kalmış bir toprak oldu kucağım.

Seni mor çiğdemlere soruyorum; nerdesin?
Duman çökmüş dağlarda arıyorum; nerdesin?
Helâk oldum; kâbuslar görüyorum; nerdesin?
Sen gideli sinemi derde saldı kucağım.

Aşık Çepni rüyası hiç bitmeyecek sandı.
Yaslandığın gürgene değdi, elleri yandı.
Sevdalı yüreğinden gayrı bıktı, usandı.
Kendi kendine yaban bir hal aldı kucağım.