Arzuhal / 2- Ne Firavun ne Nemrut ne Sezar kaldı beyim, Hepsinin arkasından bir mezar kaldı beyim.- Hayat denilen kumar öyle bir hâl aldı ki Hep yeki arar oldu hileli zarlar beyim. Gurur namert önünde öyle naçar kaldı ki Konuşsan suç sayarlar, sussan kızarlar beyim. Bu yüzden sus pus herkes, bu yüzden bomboş saha Bu yüzden doğmaz güneş sürgün olmuş sabaha. Ama ben susmuyorum,ve hiç susmam bir daha Çünkü kendine yontar olmuş hızarlar beyim. Belli ki suçunuz yok, ama hep öyle dendi Belli ki bir gerçeğin üstünde beyin fendi. Hem artık sayenizde ne kul var ne efendi Herkes kendi payına vatan pazarlar beyim. Ne evlatlar büyüdü, birer melek(!) her biri Memleketi kurtarmak işlerinin tabiri. Ama öyle evlat ki bırakınız kabiri Babasının ceddine söver, azarlar beyim. Devlet denilen mülkü sokarken en derine Tüm kalemler kırılıp silah kondu yerine Ve büyük sultanımın fermanı üzerine Gölgesini seyreder oldu nazarlar beyim. Karanlığa karanlık katarken birileri Herkese iş yüklendi, yatarken birileri. Üstelik bile bile batarken birileri Doğmamış bebekleri şahit yazarlar beyim. Ama siz de bilin ki, dalın inceldiği an Tomurcuğun çatlayıp meyveyi deldiği an Son sözün söylendiği, zamanın geldiği an Size de üç metrelik bir ev kazarlar beyim. |