Değerli dostum, değerli kalemdaşım, değerli büyüğüm.

Öncelikle ilgin ve beğenin için teşekkür ederim.

Sonrasında, önce sana sonra diğer eleştri sahiplerine bir kelamım olacak yorumun vesilesiyle..

Hayatım boyunca hiç bir şiirime açıklama yapmak ve ne yazdığımı anlatmak zorunda kalmak gibi bir durumla karşı karşıya kalmamıştım. Üstelik son derece kapalı yazar ve bir hayli imge kullanırım. Bu sebeple biraz şaşkın biraz da üzüntülüyüm açıkçası..

Neyse..

Öncelikle senin sorunla başlayayım istiyorum.
"Cinayet" okumak ne demek? diye başlayıp, faili meçhul çözümüyle sürdürüp öndeki sözcüğe aldanıp anlamı kaçırdığımla bitirmişsin yorumu..

Sevgili Bahri abi.. Beni yıllardır tanır ve bilirsin ki ben aklıma gelen ilk kelimeleri ard arda yazıp, ölçmeden, tartmadan, biçmeden ve değerlendirmeden şiir yazdım demem ve yazdıklarımı üçüncü şahıslarla paylaşmam.

Daha önce duymamış olman son derece normaldir, zira bu imgeyi ben kullanmak istemişimdir ve kullanmışımdır. Üreten ve paylaşan kişinin işi yapılmamışı bulup bunu eserinde kullanmak değilse, her birimizin yazdıklarının birbirinin aynısı olması kaçınılmaz değil midir?

Gözlerinden sevda okunan sevgilinin imgeselliği neden bire bir "gözden sevda okunur mu?" şeklinde değerlendirilmiyor da, aldığım ve verdiğim her nefes arasının cinayete gebe ömrümün uzun bir anı olduğu düşünülmüyor?
Şiirde kullanılan kelimeler bire bir kelime anlamıyla mı algılanmaktadır?
Böyle mi algılanıyor?
Eğer böyle algılanacaksa, ya alt alta kafiyeler dizip aklıma gelen ilk kelimeyle bu kafiyelerin önünü doldurmam gerekir ( ki bu benim tarzım değildir ) ya da artık şiir yazmaktan vazgeçmem gerekir ki böyle bir kararı da ancak ben veririm.

"Ellerimin tetiğe dokunması an Ya Rab" cümlesinde bir anlam kayması olduğunu söyleyen yorumcu dost; o satırı başka türlü yazmak isteseydim 14 heceli bir şiirde, sonu "AN" ile bitecek onlarca kelime bulur ve okuyanın anladığı şekliyle ve son derece kolay bir şekilde yazardım. Ancak bu haliyle kullanmak istemişimdir, duyduğum bir cümledir ve benim için anlamı son derece büyüktür.. Ayrıca, şu haliyle de anlamından bir şey kaybettiğini düşünmüyorum. Üstelik, şahsım için çok zor kullanılabilecek "Kafiye için anlam feda edilmiştir" cümlenizi, daha önce yorum yapmış başka bir yorumcunun yorumu üzerine yaptığınızı düşünüyor ve üzerime alınmıyorum. Sizin takdirinizdir, öyle görmüşseniz öyle düşünmekte serbestsiniz elbette..

"Ya bir deniz emreyle ya akacak göl göster" gibi apaçık bir mısraya, "Göl nereye akar ki?" gibi bir yorum geldi ki aslında cevaplamam bile yersizdi fakat şiire ve kendime olan saygımdan dolayı cevapladım.

Genel itibariyle şiire bakışını ve eleştiri anlayışını beğendiğim bir yorumcu, "her ne kadar bazı mısralar vasat olsa da" şeklinde bir cümle kurmuş, nerenin ne kadar vasat olduğunu işaret etmemiş ve bu sebeple bu cümle nazarımda ciddiye alınmamıştır. Kaldı ki yazdığımız ( hâşâ ) Peygamber kelâmı değildir, elbette hatalarımız olacaktır ve bu uygun ve doğru bir dille işaret edilirse çözülecektir. Ancak, ayakları yere basmayan cümlelerle eseri tepeden inme eleştirmek maalesef populizmin ne demek olduğunu hatırlatıyor bana..

Aynı yorumda "kimsenin adının ada olamayacağı" gibi, yine kelime anlamının bire bir alınarak imgenin yok sayıldığı bir cümle mevcut ki bunu da kabul edecek değilim.

Daha da ötesi, yorum sahibi dostun, yanında kurdelesi olan son şiirinde de imla hataları mevcuttur ve ben bunu kısasa kısas mantığıyla burada dillendirecek değilim. Genel itibariyle ciddiye aldığım ve teşekkür ettiğim bir yorumdur ve fakat yukarılarda bir yerlerde bahsettiğim üzere hiç bir şiirimde anlamı kafiyeye feda etmediğimin altını çizerek, olayın bu kısmını yineleyerek kabul etmediğimi tekrar etmek istiyorum.

Özetle, şiir şairinin tasarrufunda yazılmış, bu doğrultuda emek verilerek inşa edilmiş ve şiir seven dostlarla paylaşmak adına siteye eklenmiştir. Hiç bir ödül ya da payeye ihtiyaç duymayan şahsıma aittir ve ne yazık ki yanında bir kurdele olmasa kimse bu yorumları yapmayacak ve hatta okumayacaktı.

Yine de, edebiyata ve şiire bir katkısı olduysa şu yorumların, yazılan her şeyi kâr sayar cebime koyar giderim..

Saygıyla..

Ben bu sefer hakikatten zorlanmışım meramımı dillendirirken :)

Gölün akmasından bahsetmedim ki, göle akmaktan bahsettim ama dedim ya ben sanırım zayıf kaldım bu sefer anlatmak konusunda...

''Eyvallah'' demek sana çok yakışıyor usta. Eyvallah netekim:)

Eyvallah abi..

Sır, aynayı camdan ayıran önemli bir materyaldir.

Camın arkasını görürken kendi aksini de görür bakan..

Ben o aynada çok akis gördüm, kendi görüntüsünü yok sayan..

Var olsunlar, çok güzel eleştirmişler; baş tacıdır saptamaları.

Ancak, aynı kurdeleye sahip bir şiirinde haftalardır gözüme batan "mi" soru eki hâlâ neden bitişiktir diyeceğim..

"Ruh", "Rûh" diye mi yazılır diye soracağım, bu kadar inceltme işareti, yerli yersiz neden kullanılır diyeceğim, "polemik" yapıyor olacağım yine.

En iyisi "Eyvallah" abi..

Eyvallah...

Eyvallah...