Öznesiz Bir Cümleden Alıntılar / 1I.) ’ Cevap hakkı saklıdır yorumlanmış düşlerin.’ renksiz bir çerçevenin suretini gizleyen ama hep içten içe büyüyen bir kibirle, kararmaya yüz tutmuş bir yalazı izleyen sessiz bir rüzgârsın sen. duymadım sanıyorsun oysa hep duyuyorum. çünkü sessiz sedasız döktüğün gözyaşının damladığı toprağın içinde uyuyorum... II.) ’Resmi tarihin resmi siyah beyazdır ancak.’ soğuktu. melankolikti hüzün depresif düşlerimin ve yarınsız bir aşkın hükmünü imzalarken. soğuktu. sırılsıklamdı yüzün ardına hiç bakmadan koşar adım yürüyüp karanlığa dalarken. soğuktu. soğuk bir otobüsün son durağından önce günahına girerken aşk kokan bir bakışın. soğuktu. ve ne kadar gül varsa ilkbahar’da yeşerip sonbahar’da solarken hiç bir anlamı yoktu erken çöken bir kışın. soğuktu. suçluyduk soğuk kadar! fail belli,suç sabit. ve bir ocak gecesi can çekişen bir sevda maktûl olmak üzere bitti sessiz sedasız. soğuktu. önce güller kurudu çorak dudaklarımda, ardından ilk vedanın sessiz sağanakları. sonra yağmur ….sonra gök, ……..sonra toprak …………sonra su. kurudu ne kaldıysa ardında bıraktığın. ve artık -bir kez bile ıslanmamak üzere- kurudu bir ırmağın yatağına dönüşen kızımın yanakları… soğuktu. ....soğuk... ........üşüyorum./ |