TERENNÜM EDİYOR AY (gülce-buluşma)

Yırtık, sararmış artık, albümde kalan düşüm,
Hangi izin peşinde, benden kaçan gülüşüm?
Harlı kürek çektiren, arsız hayatın kârı;
Yorgun bakışlar ile hüzün yüklü tebessüm

Uykuyu halef seçen, çözümsüz bilmeceden
Yüklü bulutlar geçti, aysız bakan geceden
Nasıl hesap sorulur?
Vakit denen, o fırıldak cüceden…

Selamsız gelip geçen, seyyah yıllar ardından
Nice fırtına koptu, bilsen kaç bin eyvah
Pak yüzlü bir sabahın kollarına tutunup;
Saba yeli eserse, silinir suçsuz günah!

Kıraç tenin alnından, kızgın çizgileri silmeye,
Dönecektir mutlaka, yeşil gözlü baharlar
Terennüm ediyor, ay aşka vurdu bak!
Belki de çok yakınlardan,
Artık güneş doğacak…

Ümit kuşu toz pembe, kanatları yücede;
Bazen kapıda uçar, bazen de pencerede
Kondurmaz onu yere, kar beyaz gönül ile
Yüreğin beklediği çok özel bir netice!

Asuman Soydan Atasayar

(resim kendi çalışmamdır)