4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1749
Okunma
YORGUN YILLARIN YILGINLIĞINDA (aliterasyon)
Yârin yanında yerim yitik,
Yalvarsa da yanaşacak yanım yok
Yine yalnız ve yüreksiz; yutkunan yek’im
Yerim yaban, yurdum yaban, yolum yarınsız.
Yağsız yenen yahninin, yavan yoksulluğunda,
Yardan yuvarlanan yavruyum; yetim, yuvasız…
Yılgın yılların yorgunluğunda, yollar yularsız…
Yanıtı yok mudur yüzsüz yaşamın?
Yarım yamalak yutkunur…
Yazısı yorumsuz..!
Yumak yaptım, yurtladığım yolları
Yatağım yaş, yıpranmış yün yorganım
Yenisi yok, yaması yetmez,
Yıldızım, yadellerde yıllanır, yutkunurum yudum yudum
Yolunan yüzümü yağmurlarda yıkayıp yudum
Yamuk yuvanın yastığını yel yıkarken
Yarensiz yokuşlar yükseldikçe yükselir
Yılgın yolların yorgunluğunda
Yalnızlığın yelesi, yeşerip yeşillenir..!
Yârine yakın yürür, yumuşak yüreğimle yanağı yaşlı yüzüm
Yukarıda yaşarken yataklık yaptım yeryüzüne
Yangınlar, yıkık yerde yönsüz yandı da
Yeşile yolcuydum, yönüm yazgıya yenildi
Yal yemeye yollanan Yusuf’tum
Yar yolunda yolculuğa yüzüm yok idi…
Yaşımın yarısı yanık yanım;
Yarısı da yıkılacak yakında yar ile yarışmaktan
Yabancılaşıyor yavaş yavaş yoldaşım,
Yaşlı yanıma yaklaşınca yarınlar;
Yaratanın yanında yok mudur yerim?
Yâr yanıma yakışmayıp, yüksünürse yükümü,
Yıkacaksa yıksın, yetimleşen yoksul yönümü
Yâdımda yer yaptı, yârime yakışan yakınlıklar
Yeter, yüzü yerde yürümesin yaptığım yanlışlıklar…!
O6.07.2012
Asuman Soydan Atasayar
5.0
100% (3)