SAHİPSİZ ŞİİR(19)
Şu yürek zulasında, sana son seslenişim
Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Çok şey ifade etmez, omzuna yaslanışım Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Suçlu hiç aramadım, pes edip sustum işte Her şeyi karıştırdın, hiç haz yok bu gidişte Gözyaşlarım firari, kalbim senle gülüşte Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Sahipsiz limanlara, demirleme kör durur İçi pas tutmuş hisler, bitirir beni, vurur Yüreğin emanetse, tek sahibine varır Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Yalancı kılavuzsuz, çarpık bütün vurgular Düşleri ıslak bedeni, bildiğince sorgular Ne yana baksan ketum, ihanet hep sargılar Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Kamburu çok sevginin, sinirlerim gerildi Mazinin kırık yanı, göz önüne serildi Gonca gülden feyz aldın, kuru diken dirildi Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git Zaralıydım can idim, kadir kıymet bilmedin Hep yolunu bekledim, nedense hiç gelmedin Ben hep yalnız ağladım, gelip yaşım silmedin Vakit akşam olmadan, sen bildiğin yere git |
Bin emek ile yazılan tum sanat
emek yazılarını candan tebrik edip
özden yazdığınız her eserinizi okuma
şerefini
biz kalem dostlarınıza verdiğiniz için
seyit kazim şukranlarımı iletirim
sevgiler özünüze,,,,,,,,,,,,,,