derin yeşil gözleri
bir sessiz çığlık gibi yakıyordu
batmaya hazırlanan güneşin alevleri
okşarken yüzünü
çocuk küskünlüğüne benzer
belirsiz bir gölge geçiyordu
yüzünden
yorgun görünmüyordu
yalnız
ayna gibi kırılıyordu inceden
dilinin ucundaydı sözcükler
dökülemiyor
çiy tanesi gibi eriyordu

anladım
gidecekti

bir karanlık geçti içimden
yüreğim sıkıştı
bağrım yandı
çevirdim başımı
kutladım terk edilişimi