35
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1679
Okunma

.
Cemâlini kendimden; kaşım gözüm sandım ben
Muhabbet perde oldu, özümden utandım ben
Kanamadım yârime, sözlerden usandım ben
Haşir olmuşsa şehvet, mademki yansın gönül
.
Yargın itibarıyla, şarabımdan içtin sen
Heyhat yok olmuşluğun; mekânında hiçtin sen
Onca perde ardında; libastan hariçtin sen
Meşkinde; aşk kâhyası, mademki kansın gönül
.
Zevkimi haram eden; sitemi gurur imiş
Sarayın malikinde; cehennem sürur imiş
Pişman olmuş ademe; ateşten mağrur imiş
Uzaktaysa gözlerim; madem dağlansın gönül
.
Muhteşemliği canda, emanette fermanı
İrfanıyla amil bir, kula vermiş meydanı
Yoksul mahsuptan çıkmış,yele koymuş ekvanı
Aklım hayret içinde, madem inansın gönül..
.
Ekvan ::Alemler. Mahluklar. Varlıklar. Oluşlar.
.
2011
5.0
100% (34)