UYKU
Nefesini tutunca,
Başlar oyun Sessizce uyanırsın sabaha karşı Gün yeni doğar üzerine Alışmışlık kokar yarın Dünün ise hiç haberi yoktur olanlardan Ve susarsın öğlenleri Güneş tam tepedeyken Burkulur için Usulca yanar yüzün Minik bir gülümseme çicek açtırır ağaçlarına Kuşlar konar incecik dallarına Nazikce okşar gökyüzü bedenini Bulutlar siler alnının terini Yaşanmışlığın hiç suçu yoktur Yağmur söker atar izleri Güneş yıldızlardan kaçarken ayağı takılır Düşer yere İşte o zaman gece galip gelir Aniden kararır ortalık Ne yapacağını bilemezsin Korkarsın karanlıktan Yanında değildir olması gerekenler Bilmezler hissettiklerini Duymazlar sesini Sımsıkı sarılırsın yalnızlığa Ve en sonunda Dalarsın uykuya bir başına... |