Seni düşünmek yasal değildi biliyorum
Biliyorum da yapacak daha iyi bir işim yok işte
Olsaydı da yapar mıydım bilmiyorum
Belki bahane arıyorum bir şeylerin üstünü örtmek için
Bilmek ve bilmemek arasında sıkışıp kaldım
En çok pazar günleri sıkışıp kalıyorum nedense
Pazar günü daha çok anlamaya çalışıyorum bazı şeyleri
Saçlarını kestirmişsin, geçen gün bir fotoğrafta gördüm
Fotoğraflar çok acımasız, farkındayım
Bile bile lades olmak benim için bir çeşit ibadet

Ve sen ulaşamayacağım bir yerden bana bakıyorsun
Ya da hiç bakmıyorsun, umursamıyorsun
Tabi bu da ihtimal dahilinde acı bir gerçek
Bu gerçekler en çok pazar sabahları zihnime zerk ediyor
Pazar günlerini sevmem için hiçbir sebep yok
Pazar diye bir gün olmasa daha iyi hissederdim
Elbette bu tarihsel bir konu
1300 lü yıllarda ortaya çıkmış, az önce baktım
Benim nefretim bu kadar eski değil
Güncel bir acıya sahip çıkmakla meşgulüm

Küçük bir son yeterdi, fazlasını ne yapayım
Kaybettik birbirimizi, acaba buna mı ağlamalıyım?
Bak işte bundan da emin değilim
Belki de birbirimizi arıyoruz başka insanların yüzlerinde
Bak bu bayağı acımasız bir ihtimal ikimiz içinde
Sen şimdi kim bilir nerede, ne yapıyorsun bilemiyorum
Ben de zaten seni düşünecek kadar sevgi kalmadı
Bak bu kocaman bir yalan ve bunu çok iyi biliyorum
Neyse konu biz değiliz, ülke gündemi de yeterince yoğun

“Hiç mi aklına gelmiyorum be kadın” diye düşündüm dün akşam
Bu düşünce beni epeyce hırpaladı, derinden hissettim
Daha fazla derine inersem, şiir bitmeyecekti
O yüzden bana çok gördüğün hoşça kalı aramayı bırakıp, seni geçmişe teslim ettim.