RİMEL
Bizden başka herkes orada
Hala resmin var duvarımda Gittiğin yerde beni de bekle Denizden geliyorum trenlerle Çok tuhaf duygular var yalanlarında Bir gün bir yerde karşılaşırsak Beni görmezden gelme Kendini bana yasaklamadan Beni boş yere engelleme Gözyaşlarım kurumadan yere düşer sonbaharda Sen kendini kaybetmişsin ilkbaharda Ben ağlayınca akşam oluyor Ama sen ağlayınca rimellerin akıyor Ne değişecek sen gidince Sana sevdiğimi söyleyince Belki güneş doğacak Sen ölünce Sanki yalanmış gibi konuşuyorsun Sana verdiğim sözler Arkana dönüp baktığında bitti kelimeler Tükendi artık saatler Boş yere yazılmış bütün hikâyeler |