YÜZ YANGINIMYüz yangınlarındayım ne zaman ismin geçse Ne vakit senli bir hayal düşse aklıma kör kalıyor gece Biri boğazıma çöküyor kedere inat susturuyor ahını Kendimi kaybedip oracıkta unutuyorum atacağım son adımı Suratı iki karış geziyor hayat sanırsın ki yüzü düşüyor Gülmüyor güldürmüyor nedense yapraklar bile üşüyor Üzerime üzerime esiyor soğuk rüzgarlar peşi sıra Güz gelip sarılıyor eteklerime kızıl yapraklarıyla Geri iadesi olamayacak büyük bir sevda senin ki Git denmez gel demek müşkül ortada kalan el misali Sessiz bir gemi özlenir yokluğunda gelmesin duasıyla Dört kollu her şeyden uzak durulur vuslat olmayınca İki gözüm yüz yangınlarım sarıyor bedenimi Ne vakit ses etsen dağlarından yankılarım sesini Çıkarıp koklarım iki büklüm sarıldığım notlarıma Haşim’in merdivenlerine yığılırım seni okuduğumda… |
yüreğin dert görmesin.