ESME RÜZGAResme be rüzgar esme artık ayazlarda kalmış yüreğim kanıyor kimsesiz sevdam bari sen dokunma be rüzgar yalnızlık sardı dört yanımı kanıyor onulmaz yaram olmayan bir vuslata gebe yarınlar kara bulutlar hep tepemde gözlerimde yağmurlar eksilmez bir deli savda sarmış başımı sürüklemiş dermansız dertlere
esme be rüzgar esme artık kalmadı ki benden alıp götüreceğin niyetin yüreğimi savurmak hasat mevsimlerinde geç kaldın be rüzgar geç kaldın o çoktan öldü savruldu yokluğa Bir rüzgar olmak isterdim Menzil’de!Bir rüzgar gibi esmek isterdim.Esmek..esmek..!Her yeri dolaşmak,her damara girmek..! Esmek isterdim özgürce,el ayak değmemiş zirvelere,hiç keşfedilmemiş yerlere,hiç yaşanmamış sevgilere...Kalbimdeki sevgimi haykıra haykıra esmek.. çerkez kızı |
erken ağardı saçlar