)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-301-)(-)(-)(
---------------------------------------------------------------------
********* Deme ********* Gönül her fenadan sakın kendini Yapması zor gönül yıkarım deme Bulayım diyorsan ilmin demini Bir pireye yorgan yakarım deme Kemale saygı duy gözle engini Davul bile arar imiş dengini Eserse yel bozar gülün rengini Miski amber gibi kokarım deme Sulbün temiz ise olmazsın katı Ruhunda işlersin her bir sanatı Sevda deresine vururlar seti Hep kendi doğruma akarım deme Kurban alim olmaz okumadan bilmeden Şad olunmaz bu dünyada gülmeden Ey Divani Azirail gelmeden Dünyada usanır bıkarım deme ********************* Aşık Cemal Divani ********************* 1960 yılında Oltu’nun Sütkans (şimdiki adı Duralar) köyünde doğdu. Asıl adı Cemal Alper’dir. İlkokulu köyünde Pakih şimdiki adı (Kemerkaya) köyünde okudu. Aşıklık geleneğinin yoğun olduğu bir yörede büyüdüğünden şiirle ve türkülerle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. 1974 yılında köylüsü Oltulu Mevlüt İhsani’nin yanında yetişmeye başladı. Zamanla bağlama çalmayı da öğrenip kendini geliştirince mahlası da ustası tarafından verildi. 1975 yılında Bursa’ya yerleşti. Süreç içinde Ruhani, Reyhani, Hüseyin Sümmanoğlu, Nusret Toruni gibi karşılaştığı aşıklar aracılığıyla bilgisini pekiştirdi ve bu aşıklarla dostluk kurdu. 1995 yılında Bursa’da oluşturulan Bursa Halk Ozanları Derneğinin kurucu üyesi ve daha sonra birkaç dönem başkanlığı görevinde bulundu. Şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda aktarılan Cemal Divani’nin düzenlediği türkülü bir anlatı ve bazı şiirleri ise verdiği bazı kişiler tarafından yitirildi ya da bir daha geri alamadı. KAYNAK:© BeKa Sitesi --------------------------------------------------------------------- ..................................................................... )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-301-)(-)(-)( Gönül yıkma sakın yalnız kalırsın Gözümden yaşları dökerim deme Gönül kazanırsan dostu bulursun Boş verip yalnızlık çekerim deme Yalnızlık zor olur çok benzer taşa Bir canan lazımdır inan her yaşa Kırıp insanları dönüpte başa Hepsiyle de başa çıkarım deme Dersler çıkarmalı herkes şems’i den Ne hikmetler çıkar küçük hamsiden Bana ne deyipte konu,komşudan Vallaha keyfime bakarım deme Neler yaşamışlar bir bak ceddine Karar vermek lazım zulmün reddine Koca şehri yakmak kimin haddine Roma’yı falanda yakarım deme Derim ki insanı çok iyi tanı Gün gelir terkeder bu koca hanı Veren alır elbet verdiği canı Kafama bir kurşun sıkarım deme Bir kulun bir kulda hakkı kalmasın Haramzadelerle yoldaş olmasın Sağ elin verdiğin sol el bilmesin Çaktığım çiviyi sökerim deme Lüzumsuz sözünü alanlar alsın Kullar bilmez ise Yaratan bilsin İnsanlık emrinde sende bir dilsin Yeter yazdıklarım bıkarım deme Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
sakın ben o sırrı çözerim deme
gönülleri birleştiren bir pir var
sakın ben o sırrı ezerim deme ..üstad çeşit olsun diye bende böyle söyledim .selamlar .