O bir . . . !şimdi sıra gözlerin ulaşamadığı yerde büyümekte ! en son ne zaman baktım ne zaman okşadım saçlarını bilmiyorum ruhum açlığından ölecek görmüyorsun karanlık bir izin ışıklı düğmesiyle söner aydınlık şehir kendi ayaklarından süpürmeye başlar adımlarını yolundan sapar varışların yolculuğunda karışır gece ile gündüzün teni toprağını kemiren k/ayıp bir sözün emânetçiliği o bir serüvendi o bir tarihti kitabı yazılmamış her satırı sayfasına kazılmış bir savaşın ön yüzüydü silahına gururdan kurşunlar koyan sıcağını bırakır dün mahremi örtünmüş sevişmeler sarar demli saatleri işlemediğim her günahın ipine bağlayıp atıyorum kendimi denizine gözlerimin perdesi ıslak artık kurumaz hiçbir rüzgârın nefesiyle sarıldığım her şey koca bir yalan hikâyesi aynı şekilde yazılan kirpiklerin yatağında uyutulur beyaz bir uyku nefesin saçlarını tarayansa rüyanın törpülenmemiş dikenli elleri ve uzun bir aradan sonra diye başlar hatırlamalar ! 16/12/2011 17;20 eMİNE |