İçime Dökülen KırıntılarHey sen! sen o sun o gözlerime astığım yaprak son baharda yeşeren yaprak güz güllerine mersiyede özentilerim sen o sun biliyorum yağmurlarımın bulutu sağanağına gökkuşağı tuttuğum ışık mahşerin kalabalık vuslatında yüreğimi kazıyan silip süpüren sancım gün ışığında neydir bana gece karanlığında mehtap Gel ey yüzü pare cananım gel! sindiğim kokunda böl beni parça parça zamanın tüm dilimlerinde varlığına tutunsun dilimlerim avare gezen ahlarda yanıyor sancılar sonra uzun uzadıya yaslanıyor asılı kalan yıldızlar batıyorlar kalbimin derinlerine kanatarak renga renk kar çiçekleri geliveriri her mevsimde Şimdi göç ediyorum benden beyhude geçen zamanlarımdan sana yüreğim oy yüreğim! hangi mevsime mayalısın sen anayurdunda sensiz yaban elde metfunsun nehrinin akıntısında bilmem kaç saat taharettesin karabasan gecelerde ilerliyor tik taklar saatlerin bozuk satıhların işveleşmek de kahır bir firakı ebedide yüzü koyun sürünmekte seherin andında tutuşturulan türkülerle sıfıra el basıp yüklenmekte zaman Ey mabedimde yer kaplayan sümbülü nigar! kayıp kentlerde sisli sokaklarıma gel bir ışık tutuştur alevi sönük ocağıma meyine ney geçsin karşı köşeden tut ellerime yakılmamış tüm meşaleleri defterime yazılmamış yazı kalmasın al alda oku tüm çıplak gezegenlerimi uyut beni masum masum eşkalinde sonra bindir sevda trenine yönel mabedimden yitik sokak lamba altlarına oku bir daha seyr ü sefere oku kamçı yemiş kısrak gibi şahlanayım ruhuna erişmiş bir şah olsun ruhum 28-11-2011 hayrettin ŞAHİN |
sen o sun o
gözlerime astığım yaprak
son baharda yeşeren yaprak
güz güllerine mersiyede özentilerim
sen o sun biliyorum
yağmurlarımın bulutu
sağanağına gökkuşağı tuttuğum ışık
mahşerin kalabalık vuslatında
yüreğimi kazıyan silip süpüren sancım
gün ışığında neydir bana
gece karanlığında mehtap..............