Söyleme kimselere
Bir geceden bir geceye
Dağlar aştığımı
Kurşunsuz bitirdiğimi bu savaşı
Ölüm kokan topraklarda
Kan uykusuna yattığımı

Söyleme bilmesinler
Mehmedimin mezarını
Botlarımla çiğniyorum mavi düşlerimi
Yürüyorum ansızın
Bir yerlerden bir yerlere

Mecburi istikametimde kurulmuş pusular
Seni savunduğum mevzimde yaşıyorum cehennemi

Söyleme anlatma beni
Sanki hiç tanımamış gibi
’gelemeyecek’ de!
’mektuplarını yaktım’ de!
Bilmem!
Ne dersen de
Kov başıma üşüşen menhur kalabalığı

Gıyabımda namazımı kıldır
Kaldır aciz bedenimi
Bu soğuk mermer taşlarından
Kıbleme döndüğüm tarafdan

Söyleme!
Ruhları kararmış insanlara
Vatanını satanlara
Bayrağıma silah doğrultanlara
Elif türkülerine göm beni
Kızıl şafaklarda

Söyleme!
Seni sensiz yaşadığım mevsimlere
Bahar gelmiş
Dalında çiçekler açmış neyime
Annemin boynu bükük kalmış bayramlarda

Saçıma kına yak
Kılıcımı kuşat
Kırkı çıkamamış bebelere koy adımı
Sakla çeyizinde mavi beremi kunyemi
Söyle kim bilebilir bu feryadı figânımı

Söyleme!
Ne olursun sus söyleme
Arş-ı alemde peygamberime
Bir ağustos akşamı
Şehit düştü de...



Bedirhan Keklikci