Kuma türküsüöyle bir fırtınaydı... ki üç benli göbeğimde yalancı ay ışığınla kör selâmı veren karanlık başlardı öyle bir zamandı... ki kanatlarımı çırpsam masum şafak yırtılırdı öyle bir sesti... ki çölün köşesinde parçalanan _ kurban olduğum..._ martı çığlıkları da anlamsızdı ve hep/sinin korkusu papatya... ve derinin kokusu hiç bilinmeyendi... ki nasırlıydı artık bensiz ellerin... nasırlıydı artık düşlerimiz... paslı salıncaklarda ... ve öyle bir türküydü... ki yarını aldatan kuma söylenirdi ben ölümüne susardım... 27/9/7 |
bEn ce
sevgilerimle