SERZENİŞTEBiten her gün zoraki geceye döndüğünde, bütün köşeyi dönüşlerim neden hep sana? uykulara geçemeyen gözlerim, neden sadece boşluğa dalıyor? intikam aldığım ve kazandığım savaşlar hep kendime, farkındayım.. Sana derken, saklandığım kendi iç dökümlerime ve vurgularım yine başıboş kelimelerime susmayan haykırışlarım yalnızca kendi sessizliğime durmadan kızıla çalan öfkelerim ah virane düşlerim, ne zaman yitip gideceksiniz? Refakat ettiğin yegâne ömür seyrinde devam ediyor bazı bazı saplanan, inceden sızı düşmüş görmüyor musun? Anlaşamadık son demde, nice serzenişte ukde kalanlar sırtında dünya kadar ağırlaşan yüküyle, satırlara yansıyanlar düştükçe birer birer, yorgun ruhunu hafifletiyor duyuyor musun? Bazen rastlarım izlerine renksiz siyah-beyaz gitmek isterim peşinden, kelimelerinde neredeyse kaybolmak kalırım ardında yine, ellerim erişmez çünkü sen koşuyorsun, benimse derman yok dizlerimde yani eşit değiliz yine, hiç olmadı..olamadık.. ve hiç bir yol birleştiremedi, hep sarpa sardı y/önümüz bu yüzden gölgelerimiz hala üşümekte.. Feyza muhurlu Bir eflatun.. 28 Kasım 2011-04:00 İzmir |
duygulu ve içli kaleminize sağlık en içten saygılarımla..