İşte geldim !

Uzaklararası olsa da yamacına
ellerimde özenerek derdiğim özlem demetleriyle
Öne eğdiğin başını kaldır göğe bak yeter
ki, şayet diler yürekten istersen bakmadan da göreceksin..

Her gün durgun görünen ama hırçın masmavi dalgalarını görmesem olmaz
Olamaz ki, seni görür gibiyim baktığımda yakınlaştıran
ve nedense, uzaklarında daha az özlüyorum
yakınların öyle karanlık ki ışığın artık ulaşılmaz..
Adı(n)mlarım hep geriye gider, bundan sebeptir gelip sessizce kaçışlarım

Bilmezsin ! Bilemezsin..ve hiç bilmeyeceksin !

Durgunlaştığım doğrudur, inadına anılar karşıma dikilmese ne olur ?
ve sarılmasam yine, boşversem yeni bir dünyada yeniden doğsam..

-Gölgenden geçtim yakın bir zam’anda
durmadım ama eğlemedi bu kez buzulları andıran bakışların
Belki, düşlerin de bitmişti artık, belki de kendi gerçekliğinde
alelade yaşıyorsun, bilmeden / sezmeden
ve sen buna yaşamak diyorsun
öyle mi ?
şaşarım aklına !


-Geldim yine bak..!

Uzakların daha insaflı, çünkü sesine
nefesine bir adım yaklaşmak yavaş yavaş öldürmeye yetiyor
azalıyorken(ben) üstelik artıyor bile..

Feyza ’muhurlu’

Bir eflatun..
17 Şubat 2012 15:30 İzmir