günün öteki yüzünü karanlıklar lordu maskelemiş

küflü melodiler sikilmiş kahkahalarıyla
odama sırıtırken,
dışarda direnişlerin kralı asi kent
boyun eğmiştir kabuslara,
tasında bir kaşık sıcak çorbası
yoktur, aldanmış dudaklarımın…
bülbüller kızıla çalar,
güneşin hükmü verilmiştir,
dar ağacını yıldızlar bizzat kendileri kurar…
karanlığa halvet eden kentin kucağına
terk edilmiştir göz bebeklerim,
bebek katilidir bu şehir…
düzdüğüm hayata dirilen ecel tanrıları,
ölüm odasında cildi kanlı kitabımı sorgularken;
ayaklarım; geri dönme özgürlüğünü sol eliyle
çektiği on dört’lüsüyle alnından vurup,
çoktan cehennemin sidikli eşiğinden geçmiştir.

senin için vuruştuğum
meydanlara yadigar kalsın,
bedenimden ayıkladığım kalbim…
meydanlar senindir…
ihanet bulvarında,
sevgisini çakallara
satan kadın.
---------------
Toplumsal yaşamda bu gibi davranışlar ve hatalar ne yazık ki doludur.Severim anıların o çıplak devirlerin ki,o şehrin meydanlarda ki yaldızlamaktan;erkek,kadın,çeviklikleri içinde o zaman murat alırlardı yalansız,endişesiz; ve aşık gök sırtlarını okıyarak denerdi sağlığını asil makinelerinin,ondörtlünle sevgisini çakallara satanı vurup vurmayacağını senin keyfindedir.Şiir oldukça anlamlı yazılmış.

Sevgi ve saygılarımla.

bu gün bende buna benzer bir şiir yazdım demekki gönüllerimiz bir

yüreğinize sağlık