Öyle yangın yeridir ki yürek
Dışarıdan bakıldığında hazan rengi oluşu gözlerinin
İşte tam da bu yüzdendir.
Doğsana artık küllerinden
Anka kuşu musun be mübarek!
Haykışırıdır,
Duyabilene!
Ve kalbin simetrisinde durup, aynı frekansta atalabilene!
Hoş geldin,uzun süredir uğramayan hasret
Yeni doğan prematüre şiirlerime!

Zamanı değil aslında bu dizelerin,
En sevmediğim türü bu hislerimin
Bilirim.

Erken öten horoz gibi kessem
Şu dinmeyen cılız ilhamın sesini
Kırsam kalemimi,
Müebbete terk etsem.

Yapamam.
Beni ben olduğum için, saçlarım kıvırcak da olsa
Konuşmayı çok sevip, susmaktan dilim korksa da
Günlerden cumayı, renklerden yeşili seviyor da olsam
Batıla tutkunsa uğurlu rakamım üç,
Günlük fallarda umuda dair bir şeyler arıyorsam gizlice
Kendimden uzak yerlerde gözyaşlarımın salıncağında
Son hızla sallanıyorsam da ve
Yalpalanıyorsa yürek sandalı sensiz denizlerde,
Düşüyorsam ve kanıyorsa kalbim
Dikiş tutmuyorsa yaram;
Takılıyorsa hırkamın ucu sensizliğin çelmesine
Sonucunda dengesi bozuluyorsa hayatın
Saatlerle işim yoksa; avuçlarımdan akıyorsa zaman
İşliyorsa nakışını hasret en derinine sol yanın
Ve bir arabesk şarkıda
Makamı ne olursa olsun tüm makamlar “sen” de buluşuyorsa
Bana ait ve benden türeyen tüm edebi saçmalıklar
Kainatın en derinine, kalemimden kağıdıma akıyorsa da,
Bir istavritin solungacında soluyorsam koşarken
Ve bir aşk filminde bir gülüyor bir ağlıyorsam
Ve bana dair; bana ait ne varsa
Kabul görüyorsa
Ben sensiz yapamam;
Şiir…

Uzun aralardan sonra aç sendeki yerimi
Kabulün olayım…

Vefa sözümü bu sefer unutmayacagımı
Vaad ederek…