karabulutlar...
barışmak lazımdı karabulutlarla
kara günler derdim bunun için... sarmak lazımdı onları ağıtlarla renk katarsan hicrana ezilirsin... bir bir çıkarsın basamağından aşkın son basamakta,uçurum görür şaşarsın; her insan uykusunu yaşar hayatın asıl hayatın kabusundan burda kaçarsın... biriktirmek lazımdı alacakları alacakaranlıkta ışık almak için... dalgalanan gönlümün hazin anları onlardan taç yaparsan ezilirsin.. dönen devran,kötü yola düşmüş diyorlar kara bahtımdan,bu vesileyle;bahsetmiyorlar di li geçmiş zamanımdan başıma çorap örüyorlar mişli kipler kullanarak,kara bulutlar;benimle alay ediyorlar!... dinleyin -ler meclisinde saygınlığı olan breyler malûmdur ki dünya bir han konan göçer... bir cümleden ibaret,-miş,-di ler barındıran bol bol, sen makus talihine karşı her zaman makul ol.. makul ol ki mal kul olma kendi ateşinde yanıp kül olma... |