Her gün çocuk olmak istedikçe
Her gün daha çok büyüdüm
Gözlerim büyüdü
Ellerim büyüdü
Yüreğim büyüdü
Bazen çocukluk günlerime gidiyorum
Birkaç arkadaşıma sarılıyor
Bilyelerimi sakladığım yerden çıkarıyor
Çıplak ayaklarımla bir topun peşine düşüyorum
Sıcak günlerde
Serinlemeye çalıştığım küçük havuzda
Tekrar yer arıyorum kendime
Bir çırak titizliğinde
Üstüne basmadan bazı günlerin
Yürüdükçe yürüyesim geliyor
Çocukluğumda
Canım ceviz ağacım dostum
Çocukluğumun en büyük olanı sendin
Her bahar büyümeni beklerdim yine
Yaprakların çoğaldıkça saklardın beni
Dostum ceviz ağacım
Şu an hala seni görüyorum
Sen benim için yine en büyük olansın
Uzağından geçsem bile
Saygıyla bakıyorum sana
Bir gün seni keserlerse
Çocukluğumu kesecekler
Dönemeyeceğim dallarına