Yüreğim Kadar
Asla yüreğim kadar erkek olamadım.
Çıkıp yaşamın orta yerinde, Bağıramadım tüm pisliklere. Beni küçülten, Yüreğimin büyümesiydi. Hangi mermiye sarılıp, Onun gibi kana bulanmıştım ki. O hep erkek’ti benden. Ruhsuz yaşantıma, Boyun eğmedi asla. O hep yumruktu havada; İsyankardı,şerefliydi. Yıldız çiçeklerine uzanırken bile, Gururluydu. Güz yapraklarına sarılıp kaçarken, Onun haklı mücadelesini gördüm. Dönemedim. Asla yüreğim kadar erkek olamadım. Bir küçük kız telaşı ellerimde, Diz boyu utancıma baktım, Yüreğime sarılıp ağladım. |
Bir küçük kız telaşı ellerimde,
Diz boyu utancıma baktım,
Yüreğime sarılıp ağladım.
Tebrikler şair dostum. Değişik, kendinize has bir tarz ve yorum.
Saygılar