CÜRM MÜ?
acı
içimde dimdik ve nasırlı zamanın tırnakları tırmalıyor murçtan bir şehri kan ketum akıyor göbek deliğimden içeri prefabrik gülüşler yerleştiriyor acının zeminine kasıklarımda bir gül açıyor dikenlerini bileyleye bileyleye sıcak içimdeki koru yapay güllerle gölgeleniyor Pieria’nın gülleri soluyor küsüyor bize esin perileri ay dişi sökülüyor geceden entarisi çıplak kabarıyor deniz taşiyor suları dölleniyor içimdeki tohumlar ve göz kırpıyor bize Cybele’nin bereketi jir-fhrn |
bir teşekkürü hak etti yorumsuz... ~BİZce~