EN SON RESİM
Hiç eser kalmadı senli yıllardan
En son resmini de yaktım az önce. Bir tutam aldım da kalan küllerden, Mazinin göğsüne taktım az önce. Odamı tarifsiz bir duygu sardı Kim olsa kendini hüzne atardı Varlığın ömrüme ömür katardı Payını ömrümden söktüm az önce. Hüsranmış aşkının değeri bana Sızlamaz vefanın ciğeri bana Birisi sanaydı, diğeri bana Gözümden iki yaş döktüm az önce. Dudağın tutuşmuş kora esirdi Alevlerin rengi saçınla birdi Sabrımla ellerim bir bahse girdi Perçemine toka taktım az önce. Eloğlu bilmiyor işin içini Kaçını aldattım bilsen kaçını... Gözümdeki yaşın cümle suçunu Dumanın üstüne yıktım az önce. Gözüme yükledim acımı işte Aleve devrettim öcümü işte Resmine yetirdim gücümü işte Maşayla kıvırıp büktüm az önce. Dayanmak mucize böylesi derde Neylersin, yiğitlik var işte serde Söküp şu yüreği, ayırıp dörde Kaldırıp yerlere çaktım az önce. En son resmini de yaktım az önce. |