Ben hep seni yazarım sen susarsın.
Bu ne biçim kader sanki kömürle yazılmış,
Sensizlik nedense alnıma kazınmış, Kalem sürme olmuş göze çekilmiş, Sesim kulağından, yazdıklarım gözünden gidivermiş Sarkılar seni söyler sen susarsın. Böyle gelmiş böyle gidermiş, Nerden gelmiş ,nereye gidermiş? Sussam lal ,konuşsam berduş nedenmiş? Bende bir Adem oğluyum bu çektiğim bana mı revaymış? Kuşlar seni öter sen susarsın. Öbek öbek birikti sensizliğin acısı benzim sararmış, Kabuk bağlamaz yürek yaramdan hep kan akmış, Gölge olmuş hayatım aslını aramış, Bilsen aslında bir ben ;bir yalanmış Ben hep seni yazarım sen susarsın. Mehmet KOVANCI |
Ben hep seni yazarım sen susarsın.
..........Tebrikler hocam.. yine kaleminiz sahlanmis... gonlunuze emeginize saglik... Kaleminiz daim olsun... Sevgiler...