Yalan ve yanan
Oysa kimse bana senin neyin var diye sormamıştı; cebimdeki bütün misketlerimi paylaşırken bir, bir...
Dinlerken sabahlara dek benim olmayıp; benim olan sıkıtıları, benden iyisi yoktu olmadığım hayatlarında. Yuvarlaktı Dünya ve insanların adımları yüzünden dönüyordu bir o yana bir bu yana,yalanlar yüzünden soğuk olurdu Dünya; yananlar yüzünden değil asla unutma! Kimdim ben ve yüzümdeki boya neden bu kadar anlamsız ve komikti. Pamdomim mi oynuyordum,soytarı mıydım yoksa? Kenar süsü, boynu bükük menekşe,iki gazoz kapağı... Hayatım altı üstü iki cümleydi işte bir benden önce, Bir benden sonra... Ha bir eksik ha bir fazla aslında kimin umrunda...! Mehmet Kovancı |