KÜF
kireç yutmuş bir ten ve delikler
milyonlarca delik düşünceler sızıyor deliklerden içeri kütlesi yok hiçbirinin bana ait değiller yine de ağırlaşıyor beden kimse tartamıyor sesim sırça duvarlarda kırkayak zaman felçli istemler ateşli boğazını sıkıyorum aynaların ve bazen katili oluyorum tüm sırların gözlerim kekeliyor bakarken takvim yapraklarına rutubetleniyor aşk leğen kemiğimin çatısında kalp küflü yaşardıkça keşkelerim kokuyor göğüs kafesimin altında jir-fhrn |
Her gün besliyorsun şiirlerinle Jir.
Daim olsun kalemin. Çokça sevgiyle.