Acı Yüklü Trenler Geçer Zaman Eğrilerinden
’Ay çapaklanmış!
’Bugün masumiyetin düğünü; Önü alınamaz bir servettir zaman Aşk yelkenlenir hal bilmeden Telaşları kuş misalidir Dönerek söner Yürekten Acı... Kalpsiz eğriler düşer sözlere Biri niyetini bozar kuzguni Tümden sahiplenir kini Nefret akan sular Durulur elbet Durulur da Vurulur Aşk On İkiden... Üryan göğündeyim sevgilim Bir trenin ellerinde ellerim Acıları düğümledi bu ten Nasıl görmek istersen Öyle dönerim sana Avuç dolusu sevda Kıt kanaat emek İki dirhem Servetim Busen... Bu yılan vagonlar İç dolusu zehirle Tümden kalanları Süpürdü efsun Eğri bakışlar Tıkaçladı Hüznü... Sağalır tüm ekinler hazanda Başlarına servet konar Bir ırgadın şarkısıdır Güne meftun sarı kız Başaklarda olgun yüz Savrulur etekleri Esriktir şiir Açtır söze Dilden... Haydin bre bu düğün son söze kilitlendi acı süzen Vagonlardan kimliksiz eğriler düşer ölü kuşlara... 27.01.2011 Çok teşekkür ederim Edebiyat defteri yönetimine ve beni şiir yolculuğunda yine yalnız bırakmayan değerli gönül dostlarıma,sevgilerimle... |
tebriklerimle