Hayalimin kırmızı pabuçları...
Dün gece yanımda hayalini duyumsadım!
*** Uykuyu hapsettim saçlarıma, gözlerime kelepçe taktım Bir pabuç giydirdim hayalimin ayaklarına Hani bir yurdun vardı, o yurda adımlandım... Memleketim sensin artık, toprağında uyuyacağım... ---- Var oluşun kadar gerçekmiş hayalin, biliyor muydun? Bir yatak var başucunda, boş.. Ya bozulmamış uzun zamandır; gidenin yerini doldurmamış gelen Yatak yüzünü suyunu boş saymış bu yüzden Ya da misafir bilmiş gelen kendini; O yer hiç onun olmamış; Hiç koymamış yastığa yüreğini Bir kullanmış, iki kullanmış Memleketi saydığına yollanmış Diyorlar ya o mahalle sakinleri: Giderken bile suskun kalmış.. Söyle sevgilim... Kullanmak zorunda değilsin kelimeleri Sen sus, ben anlarım Kimdi giden o kadın? Ya da boşver... Anlatacaklarım var Ses yok! Sus ve dinle... Bir ömrü tecrübe etmeye geldim seninle bu gece Ne yatak bozmak gayesindeyim ben , ne sen aşk arefesinde... Ayrılık da görecek işimi, yorma geçmişini Sadece bu gece rahatsız edeceğim "Seviyorumlarımı" dökeceğim yerin yüzüne Sonra gideceğim! Üstelik kıyamadığım için kendime, Yine ve yine; Bir kaç "sen" yanımda götüreceğim... Tamam geldim! Bu gece de tamamladım kendimde seni Hem; Uyku doluyum bu evde ben, Düşman kesildi zâtıma yastığın biri Yorgan da hatırlarım, hep seni severdi.. Şimdi ben; Soğuk, ıssız ve boş bir odada Yalnızlığın musikisi çalar, bir koltukta Uykuya dalıyorum.. O dost bana, anlıyor beni Lakin bir başına bir koltuk... Alışmış geleni kucaklamaya Hiç terkeden olmamış demek ki! Rüya yine ve bir vaha; Yorgun hayalimin kırmızı pabuçları Şu memleket dedikleri; işte "Senin" gibi olmalı! Asena Gülsüm Güneş |
kutlarım yazan yüreği..