ayaz...
gözün aydın olsun ey kuru ayaz,
ey rüzgarın abisi... beyaza dokununca yaşanmaz senden kaçar;canların en dirisi.. şu vakitler var ya,şu vakitler!.. bendeki rüzgârlar,gel-gitler bizi birer yabancıya benzettiler... oysa ki aşinaydık aşinadan öte sen yakardın kardeşini kışkırtarak bense yanardım aşina aşina donarak... hayatımın mahfiliydi bir gül-i naz ömrümün yarısı... vuslata erince hasrette yatılmaz akıl uçarda hesab edilmez gerisi... şu hakikatler var ya,şu hakikatler!... bende dilemma,yardeki himmetler bir çiğdir, gözden süzülen; ulu orta ey mahfilim mahvım olma ağlatarak ayazına razıyım,kardeş olma ayrılarak.. |